Tak nam zostało mało z marzeń
Tak nam zostało mało z marzeń,
Gdzieś uleciały też wspomnienia.
Pogubiliśmy własne twarze,
Nie ma za nami nawet cienia.
Tak nam zostało mało z nocy,
Dzień już nie cieszy też świtaniem.
Nawet nie chcemy swej pomocy,
I nic po za tym nie zostanie.
Jak tylko dwoje obcych ludzi,
Którzy mijają swoje klony.
Czemu więc mamy życie trudzić,
Zapłakać później łzą szalonych.
Odejdę sobie gdzieś w nieznane,
Ty się odwrócisz w swoją stronę.
Może to było naszym planem,
Którego teksty są skończone.
Tak nam zostało mało z marzeń,
Kalendarz dat już nie pamięta.
Zapominamy własne twarze,
Kiedyś to będzie twarz przeklęta.
Komentarze (8)
Smutny,życiowy wiersz,
cóż często tak bywa,że po latach
już tylko się mijamy,a uczucia blakną,marzeń też już
wielu nie da się spełnić,ale jednak warto jakieś
mieć,tak uważam,zawsze któreś z nich mogą się jeszcze
spełnić,jeśli się o to postaramy.
Pozdrawiam,miłej soboty życzę:)
Powoli wszystko w życiu się zmienia.Na to mamy bardzo
mały wpływ.Pozdrawiam.
W tym wierszu ukazałeś Grandzie
drugie Twoje oblicze na wskroś
romantyczne. Do mnie ten wiersz
trafia, a dostrzegam w nim
nostalgię i mądrą refleksję nad
drogami życia.
Miłego dnia:}
Mówią, że nawet największy ogień sam gaśnie, jeśli nie
podrzuca się drew (tudzież innego palnego materiału).
Ładny, rytmiczny i życiowy wiersz, zmuszający do
zastanowienia.
Dobry dobry
Smutny, choć ładny! Dziękuję! Pozdrawiam serdecznie a
miłość niech trwa wiecznie!:)) Gabi
Może warto odkurzyć marzenia ..,we dwoje i wtedy
wrócą wspomnienia.Pozdrawiam Polisia
smutno ,z czasem i marzenia się starzeją i nawet nie
chce się chcieć a może warto? pozdrawiam