tak po ludzku
obawiamy się śmierci - nic nowego
ta wiedza towarzyszy nam od - do
okazjonalnie dając o sobie znać
tak jak dzisiaj
w związku z odejściem kuzyna
pamiętam go z wesela
to już trzydzieści lat
tymczasem
nastawiam pranie i radio - jednocześnie
odganiając trudne myśli
ulubiona kawa kolorowe czasopismo
co my tutaj mamy - zabawny test
zdecydowanie wolę zieleń od żółci
czego najbardziej się obawiam
a) pająków
b) podatków
c) śmierci
zakreślam opcję 'd'
a to że życie jest kruche
wie każdy - bez wiersza
autor
Donna
Dodano: 2016-09-30 15:27:16
Ten wiersz przeczytano 984 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Tak, życie jest kruche i każdy o tym wie :) Pozdrawiam
serdecznie +++
"Żyje się tylko raz! Jeśli właściwie, to raz
wystarcza!"
Pozdrawiam!
Wiesz, najbardziej boję się opcji "d", sposobu, w jaki
przyjdzie... bo tak po ludzku, to ona nie do każdego.
Własne sposoby, rady - wszystko na nic, trudne myśli
nie szanują kawy, pchają się na fotel stojący obok,
chociaż wiedzą, że to miejsce jest zarezerwowane dla
nadziei.
Co kto wie bez wiersza, to wie, ale nie zawsze o tej
wiedzy pamięta, dlatego wiersz ma ostatnie zadanie w
sporze.
Kiedyś, gdy po nocy w nieznane poszedł brat sąsiadki,
zapukała do mnie o trzeciej nad ranem...
Może w nieszczęściu - szczęściem jest to, że ma się do
kogo pukać?
Życie...
Trudno, wiem, że wiersz to peel i takie tam.
Przyniosłam kawę, zajmuję ten drugi fotel i proszę Cię
o rozmowę, bo...
No niestety każdy następujący dzień jeden po drugim
pozwala nam o niej myśleć-od niej nie
uciekniemy.Pozdrawiam.
Kadr, zadumy nad przemijaniem, takie proste a
jednak...
tak po ludzku i...
Miłego dnia.