Tak, wiem...

Pamięci bohatera, który poświęcił swoje młode życie ratując kolegę...

Zapamiętałam Twoje oczy,
ale nie spojrzę w nie.
Tak, wiem...
Przyglądam się Tobie,
na zdjęciu bo inaczej nie mogę.
Tak, wiem...
Wspominam te błahe chwile i
chcę się zapytać czemu było ich tylko tyle.
Tak, wiem...
Spoglądam przez okno,
widać tylko szary kolor, ty mówiłeś że kolory nadają przyjaciele.
Powiedziałeś też, że nim jesteś.
Wtedy ci wierzyłam.
Potrzebuję Cię...
Słyszysz?
Tak, wiem...
Nie usłyszysz,
Nie przyjdziesz,
Nie będzie Cię obok,
Nie popatrzysz w moją stronę,
Nie powiesz nawet słowa.
Tak, wiem...
Ciebie po prostu na tym świecie nie ma,
ale ja pamiętam.
To prawda,
niewiele, ale pamiętam.
Nie zapomne wspólnych pociągów i
zachodów spojrzeń.
Kolorowych lizaków i
księżycowego światła.
Tak, wiem...
Nie zapomnę, wiesz?

autor

zmyślona-ja

Dodano: 2008-06-08 14:12:35

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie