TAK ZWYCZAJNIE
Z tomiku "PROMYCZKIEM SERCA PISANE"
Wyszedł
spontanicznie zamknął za sobą
drzwi
nie zapytał
jak się czuje,
nie pomyślał,
co zostawił za drewnianą kłodą
z klamką
wspomnienia przykryte woalem
czasu
te piękne
i te,
które zadały ciosy
marzenia jeszcze niespełnione
w kącie cicho łka
ona
oddana mu
całą sobą,
pozostawiona
jak kwiat na pustyni
bez wody,
szansy na życie
samotna
usycha
autor
promyczek-80
Dodano: 2010-06-11 10:21:49
Ten wiersz przeczytano 760 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Nic dziwnego...słońca jak na lekarstwo - tylko ulewy
to i Promyczek smutno maluje. Pozdrawiam
smutek i tęsknota.....szept z prośbą aby nie
uschła....sercem napisany.... pozdrawiam...
Witam. Przejmująca treść. Pozdrawiam.
Witaj promyczku, co to u ciebie dzisiaj tak smutno?
Ciekawy wierszyk, a przywołaj łobuza do porządku,
młode i ładne kwiatki nie mogą nam na oczach
schnąć...powodzenia
promyczku:) tak zwyczajnie wyszedł ładny wierszyk,
jest w nim coś, co mnie urzekło.
Też się zgadzam, że wiersz ma duszę. Bardzo mi się
spodobał. (+)
witaj, niezły wiersz, temat niebanalny.
tylko nie usychaj, może ktoś poda Ci wody ze źrósła
miłośći? wszystko przed Tobą. serdecznie ppozdcrawiam.
hej nie usychaj przecież sama napisałaś , że jesteś
kwiatem, może inny ogrodnik da mu życiodajnej wody :)
Świetny materiał na wiersz, lecz wiersz jako taki
niedopracowany.
Ale to chyba przez to, że autor chciał jak najszybciej
się z nami nim podzielić.
Wiersz zwykle potrzebuje "odleżeć" tydzień, dwa, wtedy
autor wróci do niego i am zobaczy (wtedy bardziej
obiektywnym okiem), co trzeba jeszcze zmienić.
Wiersz z duszą.
tym razem napisane takim smutnym promyczkiem ale nadal
bardzo ładnie :-)