taka jak ja

widzę ją
siedzi sama
gdzieś w kącie
w otchłani ciemności
pogrążona

ręce kryją twarz
co chcą ukryć?
strach?
ból?
szczęście?
miłość?
a może siebie?

nie chce
by świat zobaczył...
by świat poznał...

wciąż ucieka
nie daje się złapać
jest coraz głębiej i głębiej

nie chce
by świat poznał...
by ludzie zobaczyli...

wyciąga rękę do...
kogo?
w pustkę
nie ma nikogo
wszyscy są blisko
ale za blisko by zrozumieć
że chowa się
pod pancerzem
śmiechu i radości
pod pancerzem
pozorów
to potrafi
nikt nie pyta
nikt nie chce wiedzieć
czy ona to ona?
a może
ona to ktoś inny?

posiada świat na własność
swój świat
ludzie nie wiedzą że
ciemność
ją przygniata
że goni za marzeniami
które nieustannie uciekają
wciągając ją
głębiej i głębiej
przenika ja strach


i bojaźń „co dalej będzie”

nie chce by świat poznał...
by świat zobaczył że ONA
to nie kto inny tylko JA

autor

lili

Dodano: 2005-02-08 12:38:48

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie