taka jest prawda....

Cóż ja poradzę książe
Z moich naskrytszych marzeń
Że nie chcesz mej miłości
Że gardzisz , gdy ją niosę w darze
Me serce łka strapione
Ma dusza woła ciebie
Lecz wszystko już stracone
Miłości w nas nie będzie
Za bardzo pokochałam
To był błąd mój miły
Lecz kochać za dwoje brakuje mi siły
Zabiję więc te miłość
Tak czystą , niesplamioną
By chronić twoją duszę
I tak już zagubioną
Więc przebacz mi o książe
Z moich najskrytszych marzeń
Od dzisiaj już nie masz mojej miłości w darze...

autor

scarlii

Napisany: 2007-04-27 Dodano: 2007-04-27 21:27:15

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie