Taka miłość...

Andrzejku to był pierwszy wiersz, który dla Ciebie napisałam

To uczucie przyszło nagle, opętało moje serce
Założyło nań ogromne pięknych kwiatów wieńce
To uczucie jest tak wielkie, promieniuje z mego wnętrza
Abyś tylko mógł codziennie jak najwięcej z niego czerpać
Chcę Ci dawać cała siebie, tą ze środka i tą z wewnątrz
Żebyś tylko był spokojny i szczęśliwy razem ze mną
Będę zawsze obok Ciebie, razem z Tobą, aż do końca
Przy mnie, wierz mi, nigdy więcej nie zabraknie Ci już słońca
Nie zabraknie Ci już ciepła, dobrych gestów i miłości
Tylko otwórz swoje serce, pozwól mi się w nim rozgościć
Ja nauczę Cię ponownie co to znaczy kochać szczerze
Już przytulam Cię do serca, w moc miłości dzisiaj wierzę
Tak, już czujesz mą obecność, delikatne przenikanie
Jestem prawie cała w środku, czy wiesz co się teraz stanie?
Zgaśnie ogień, który ciągle tak boleśnie Ciebie palił
Znikną również te łańcuchy, z których każdy mocno ranił
I przestaniesz się już bronić przed uczuciem tak wspaniałym
Wtedy powiesz, że mnie kochasz swoim dobrym sercem całym
I pomyślisz, że nareszcie masz to o czym tak marzyłeś
Kogoś kto naprawdę kocha, te prawdziwą wielką miłość
I będziemy tak szczęśliwi szli przez życie razem z sobą
Wciąż wspierając się wzajemnie dobrym gestem i rozmową
A gdy przyjdzie nam już odejść z tego świata w cieni stronę
Nasze serca bić przestaną, będą jednak wciąż złączone
Nie rozdzieli ich już nigdy żadna siła niebezpieczna
Bo pomimo, że umrzemy, nasza miłość będzie wieczna...

Kocham Cię Skarbie Twoja Kasia

autor

Twoja Kasia

Napisany: 2006-09-03 Dodano: 2007-01-26 21:48:45

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie