Taki byłeś jeszcze wczoraj...

Pamięci wielkiej rodzącej się - ale niespełnionej - miłości

Jesteś promykiem słońca
który zaświecił nagle i niespodziewanie
w moim życiu
kimś kto przypomniał mi jakie to uczucie
gdy serce na nowo drży
jakie to emocje gdy serce ulatuje w przestworza
i nie chce się zatrzymać
mimo że rozsądek podpowiada inaczej
gdy sen kończy się i zaczyna myślą o Tobie
a milość od pierwszego wejrzenia
stoi na progu i uśmiecha sie do mnie
podając mi swą ciepłą dłoń.
Moje słowa rozpierzchły się na wszystkie strony
w gardle mi zaschło
i tylko brakowało lampki wina
która rozwiąże mi język
ale umysł pracował inaczej niż zwykle
i nie rejestrował tak błahych spraw
woląc w milczeniu delektować się bliską obecnością Twojej osoby...
czy można uciec przed miłością
czy trzeba się jej poddać
paść jej w objęcia
zapominając o Bożym świecie
nie zważając na nic...?...

autor

chica

Dodano: 2005-09-17 22:43:33

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie