takie zwykłe uczucie...
dla wszystkich zakochanych :)
zgiełk radosnej metafory świata
milczy nad ciężarem zamyślonego
człowieka
nawet wiatr przestaje wiać i morze
szumieć
i tylko gwiazdy świecą jakby jaśniej...
- dla niego...
a inni? dla nich nic się nie zmienia
chyba, że tak jak on... w sidłach
miłości
tęsknić zaczęli i wiatr przestał im
wiać...
a gwiazdy jaśniej świecić zaczęły...
- dla nich...
bo to jest to co zatrzymuje świat i wprawia go w ruch...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.