Tam jestem...

Tam się snuje leniwie wątek
wyplatany linią na dłoni.
Baju, baj wiatr cicho strąca
suche liście z rajskich jabłoni...

Tam na ścianach ptaków gromady
sennym wzrokiem wciaż wodzą za mną,
kalejdoskop snów sie układa
w niepojetą, jasną codzienność.

Tam i Chrystus ma święty spokój,
dach nad głową, jabłka bez grzechu,
choć się łezka zakręci w oku
dobrze mieszka mu się pod strzechą.

Tam zaczyna się i tam kończy
życiorysu litera pierwsza,
tam wciąż jestem, mimo rozłąki,
w każdym słowie i w każdym wierszu.

autor

sael

Dodano: 2010-11-20 07:00:15

Ten wiersz przeczytano 954 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie