Tańczące serca

Ten wiersz to nie wiersz tylko najprawdziwszy sen...

Po zwycięstwie przyszedł czas na tańce.
Ona tańczyć z nikim nie chce.
Przepraszając od kolejnego partnera odchodzi.
W świecie innym, bez tańca mieszka.
W prawo, w lewo się rozgląda.
Aż coś widzi. Staje z namysłem. Idzie.
Powoli, niepewnie kroczy.
Oczy do celu ma skierowane. Nie myśli.
Nagle zwalnia. Kroki już nie tak pewne.
Ale...nadal idzie.
Przystaje przy murku niskim, spuszcza oczy.
-Mogę tu usiąść?-pyta chłopaka siedzącego na murku.
On niby obojętnie kiwa na tak.
Lecz widać, że w oczach jego tańczy coś dziwnego.
Dziewczyna usiada obok i znowu swój głos porusza.
-Ty nie tańczysz?-pyta nieśmiale nieco blednąc.
-Nie zresztą ty też nie-z obojetnością mówi.
Ona słysząc dzwięk niezbyt miły
Traci odwagę całą, chce uciec.
Nie ucieka...nie tym razem.
-Chcę tańczyć
Lecz tylko z jedną osobą,
która dla mnie jest nieosiągalna...
Cichy głos załamuje sie całkowicie, przerywa.
I jeszcze ciszej mówi.
-Chciałam tańczyć z tobą.
Jej wzrok opada jego się wznosi.
On z oczu obojetność wygania.
Patrzy teraz przez wielkie oczy, które znaczą słów tysiące.
Ona w tym czasie odchodzi na zawsze...

Pytacie się czemu odeszła! Odpowiem tak: Odeszłam bo zostać chciałam ale nie małam szans zostać...

autor

Ginewra...

Napisany: 2005-06-06 Dodano: 2005-06-06 18:21:24

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie