Taniec
życie jak taniec
ułożone kroki stawiane pierwszy raz
upadek
podnosisz się z podłogi
nie wiesz dlaczego
rutyna pewnie
okręcasz partnera wokół palca
wokół własnej osi
tańczy jak mu zagrasz
melodyczna mowa
słowa niczym nuty
wydobywające się z ust
jak z gramofonu
kolorowe wzorzyste barwy
suknie falbany żaboty
blask sukcesu i cień porażki
ciemnie schody w dół
nie poddawaj się
stój!
z gracją wstań
i czekaj na rezultaty
z podniesionym czołem
unieś głowę i wzrok
i spójrz życiu głęboko w oczy
autor
pasztecikks
Dodano: 2008-10-31 18:23:48
Ten wiersz przeczytano 561 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Zostawiam tu plusika,dlatego ze napisalam kiedys
podobny wiersz moze kiedys go zaloacze.Pozdrawiam
Dobry pomysł, niezłe wykonanie, +
W tytule nie stawiamy kropki :) nie jest źle, wiersz
jest lepszy od większości tego co znalazło się tu na
top-liście. Jest pomysł, jest jego rozwinięcie i
całość metaforycznie z nim powiązana. Wkradło się
trochę banału ("życie jak taniec", "blask sukcesu",
"cień porażki")), ale to normalne na początku. Jeśli
chcesz się rozwijać poetycko, to znajdziesz znacznie
lepsze portale niż bej ;)
Życie porównane do tańca.... :) Jest w tym sporo
prawdy -> Tańczymy bowiem w takt życiowego tanga ....