Taniec

Tak chciałem porwać świat do tańca,
W lustro spojrzeć świecąc uśmiechem,
Co dzień się stroić w kolorowe płótna
I wdychać zapachy tysięcy kwiatów.

A w tym czego brak, odnaleźć sens
I sens przemienić w tajemniczy sen.
A w lustrze widzieć jak stoisz za mną
Głaszczesz po głowie z delikatną łzą.

Miałem swój los po torze prowadzić,
Nigdy sercu nie pozwolić zbłądzić.
Oddychać tym co żyje, nie umiera,
A umiera mój oddech, zamiast żyć.

Teraz księżyc zgasł w czerwone niebo
I lustro pękło na tysiąc zapachów.
W kwiatach stoisz obok mnie,
W białym płótnie przecinasz uśmiech.

Muzyka ucichła zgłębiając myśli,
Wciąż ręce drżą zrzucając szkło.
I by zamknąć powieki, muszę je otworzyć,
I by je otworzyć przystroić kolor czerni.

autor

Cristof7

Napisany: 2007-12-13 Dodano: 2007-12-15 17:04:59

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie