Już

Dla nas...pociecha...Babciu...

Spójrz w niebo,
Już odszedł mrok,
Już chmury rozpędził
Świszczący wiatr.

Nić już oplotła
Tę smutną twarz.
A noc w przyjaźń,
A dzień w nadzieję.

Już zleciał promyk,
W kuferku schowany.
Już zamknięta powieka.
„Już ją nie boli.”

Garść wsunięta w głębinę,
W rozszarpującą biel.
Prochem jesteś...
A przebaczenie weź.

W gardle łza,
Ten widok spod łez.
Już koniec, już czas,
Dziura i ziemia i krzyż.

Spójrz w niebo,
Już widzisz Ją tam?
...dziura, tam płacz,
a tam już jest dusza.

autor

Cristof7

Napisany: 2007-12-02 Dodano: 2007-12-13 10:28:38

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie