Taniec zrozpaczonych

.....zatańczmy w objęciach zrujnowanego życia...

Zatańczymy w obięciach zrujnowanego życia
Niech muzyka rozpaczy wtóruje słodko nam
Zatańczy... te kroki tak dobrze przecież znamy
Łza do łzy, w wprzód i w tył....
Pozwólmy się bawić gościom tu przybyłym
Niech tańczą w nostalgii za większym rujnowaniem
Cierpienie z rozpaczą, żal z zapomnieniem
Niech w głowach im zaszumi muzyka moich łez
By bawić się mogli bez końca....
Zatańczmy wraz z nimi w muzyki naszej rytm
Stąpając po naszych wspólnych łzach
Wirując na parkiecie naszych wspólnych planów
Z mych marzeń, twych pragnień zbudowanego dziś
Zatańczmy w obięciach... ja w twoich a ty w mych
Zatańczmy ostatni taniec nasz...
Niech goście się bawią i oblewają triumf
Bo mają melodię upragnioną...
A my pogrążeni w żałobie wspólnych dni
Zatańczmy w obięciach zrujnowanego życia...
Zatańczmy... te kroki tak dobrze przecież znamy...

*****

autor

Ikaragua

Dodano: 2004-08-21 12:54:22

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie