Tapiola
Ekfraza poematu symfonicznego Sibeliusa
Zaklęty las nad brzegiem wód
Stoi. Za wiekiem mija wiek...
Po cichej wodzie pływa lód,
A na gałęziach wisi śnieg.
Czasem tam słychać jakiś ruch,
Jęki, westchnienia, płacze też.
Może to Tapio – lasu duch,
Może w ostępach stęka zwierz.
Zaklęty las nad brzegiem wód
Spogląda w dół, w odbicie swe.
Elfów go zamieszkuje ród
I duchy. Dobre, czasem złe.
Czasami burza budzi las,
Grom huknie, wiatr zawodzi tren,
Lecz mija niezadługi czas
I znowu las zapada w sen.
Zaklęty las nad brzegiem wód
Śni przeszłość. Sypie śnieg, jak talk,
A on wspomina ludzki trud,
Jakieś historie dawnych walk.
Już niebo wypogadza się,
Nawet wiatr-psotnik cichnie, by
Lasowi nie przeszkadzać w śnie...
Tylko w powietrzu cisza drży.
https://www.youtube.com/watch?v=SBKpJYkHqGQ&ab_channel =PalaceMusic2
Komentarze (16)
Oj, Michale, Michale, czytac Ciebie moge stale... :)
Ciekawe wersy. W pełni zadowalają moją osobę :).
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobry.
Dziękuję Michale za wskazanie już poprawiłem ...
Niezwykły wiersz, udana ekfraza.
żeby czuć romantyczną baśnowość może trzeba być chyba
zawsze dzieckiem. Na wyspach Irlandii i Brytanii w
parkach rosną święte drzewa, dorośli także zawiązują
wstążeczki, wymyślają życzenia, opowiadają że w
drzewie mieszkają wróżki... no może rzeczywiście to
kwestia praktyki. W Japonii jest las słynny z ogromnej
ilości odnalezionych tam ciał samobójców.
Makabrycznie, ale owszem, taka historia by mnie
ruszyła w sensie poczucia realności. Może jestem z
tego szczęśliwego pokolenia, które odnalezione ciała
zabitych zna tylko z opowiadań dziadków i ojców.
To jest taka przypowieść. Taka klechda z głębi lasu,
gdy dogasa ognisko. Ale najważniejsze - płynie -
płynie jak "miłoszowska" Wilejka w "Dolinie Issy.
Podziw.
Witaj, Michale.:)
Podoba się wiersz, jego tajemnicza struktura i
mistyczna, tak jak i -
TAPIOLA - kompozytora Jeana Sibeliusa.
Pozdrawiam serdecznie.:)
...A ja jestem fanem Sibeliusa. I Twojego wiersza.
Pozdrawiam :-)
Zmysłowy, rozbudzający wyobraźnię przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
Lubię powiązanie poezji i muzyki. Fanem Sibeliusa
wprawdzie nie jestem, może koncert skrzypcowy jest
wyjątkiem, ale jest to muzyka nastrojowa, (jednak, mz,
nie taka jak Griega) co dobrze oddałeś wierszem.
Pozdrawiam
obrazowo (nawet bez muzyki)
Pięknie i romantycznie...
pozdrawiam Michale
Tapio- bóg lasu i Tapioła jego siedziba.
Utwór fińskiego kompozytora budzi niepokój trochę.
Tajemnicza.
(smyczki, potem niskie waltornie)
Spokojna ale tam wszystko się dzieje.
Twój wiersz oddaje atmosferę poematu symfonicznego.
+