Tarcza księżyca

Przyrzekał na księżyca blask złoty
Chociaż on niestały w swej jasności
Że pokona wszelkie kłopoty

Przyrzekał na tarczę księżycowej nocy
Choć ona zmienności jest kapłanką
Mając wzrok szklisty, pełen mocy

Przyrzekał i patrzył w oczy moje
Lecz rankiem odszedł z księżycem
Przyrzekał – przyrzekał że my
………………. zawsze we dwoje

Nie przyrzekaj więc nigdy na tarcze księżyca
Bo ona niestała jak ludzkie uczucia
A teraz łzy roszą jej blade lica

Lepiej nigdy nie przyrzekać

autor

rafka

Dodano: 2007-02-03 21:16:29

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie