Tatuaż na duszy
Gdy już nie patrzysz na horyzont
Położył się nam pod stopami
Sklepienie sięgasz spokojną dłonią
Wtedy świat cały zostaje za nami
Granicę poznania przesuwasz na miłość
Oczy dusz naszych mrugnęły do siebie
Ten moment jak wieczność trwa piękny i
gładki
Gdy ust naszych dotyk spotyka się w
niebie
Gdy nic się nie liczy i wszystko jest
proste
Bezpiecznie czujemy się w swej harmonii
I na nieboskłon kieruję swój dotyk
By na nim dołączyć do Twojej dłoni
Gdy chwil tych energia wyrzeźbi w mej
duszy
Wspomnienie kryształem najczystszej
emocji
I nic Cię ze świata mojego nie ruszy
Na zawsze tatuaż mam Twej obecności
dla żony :)
autor
Prism
Dodano: 2017-09-11 07:10:56
Ten wiersz przeczytano 903 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ciekawie z miłością.
Pieknie o milosci, ktora zapisana jest w duszy i sercu
peela... taka milosc ostoi sie przemijaniu i smierci.
Moc serdecznosci.
Przeczytałam z przyjemnością :-)
Ładnie, też się wzruszyłam. Serdeczności:-)
Przepiękny jest. Wzruszyłam się...
Pozdrawiam serdecznie :*)
"Granicę poznania przesuwasz na miłość"- ładne to.