TĘGIE LANIE DOSTAŁEM OD ŻYCIA

W jednym oku zło się kryje ,
W drugim sprawiedliwość
I sumienie.
Rozkołysane emocje budzą strach.
Nie ma burzy bez grzmotów .
Czy jesteś gotów stanąć ,
Do walki z okrutnym losem?
Dusza Twoja się wije z bólu,
Jak miecz złowrogi przekuwa Twe ciało.
Krew się sączy ,
Jak strumień po deszczu.
Wychodzę na prosto , odzyskuję równowagę.
Ważę co dziś dobrego zrobiłem ,
Dla świata.
Z potwora i dziwoląga ,
Którego nienawidziłem,
Wyrósł dobry człowiek.
Dostałem od życia tęge lanie.
Teraz jestem Aniołem w ludzkim ciele.
Zło które mnie katowało,
Jakby z bata strzelił ,
Uszło z piskiem.
Jestem z natury dobra dusza,
Cichy , chodzę na paluszkach,
Żeby nikogo nie zbudzić .
Przeistoczyłem się z poczwary w motyla ,
Który krzywdy nikomu nie robi
Trzepocze tylko skrzydełkami. .

autor

Pioru

Napisany: 2011-11-14 Dodano: 2011-11-14 11:11:55

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Obrazkowy Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie