A tego świata ciągle mało
O szczęście trzeba się zawzięcie bić,
Póki nam starczy jeszcze sił.
Jak długo człowiek może żyć,
Nim skryje go ten ziemski pył.
A tego świata ciągle mało,
A tego świata wciąż nam brak.
Tak by się więcej go przydało,
A niech to wszystko trafi szlag…
O miłość trzeba też powalczyć,
Jakby to było nasze dzieło.
Póki nam jeszcze sił wystarczy,
I się skończyło nim zaczęło.
A tego świata ciągle mało,
A tego świata wciąż nam brak.
Tak by się więcej go przydało,
A niech to wszystko trafi szlag…
W przyjaźni też potrzebna siła,
Taka na dłużej musi starczyć.
Kiedyś się przecież pojawiła,
By tym problemem nas obarczyć.
A tego świata ciągle mało,
A tego świata wciąż nam brak.
Tak by się więcej go przydało,
A niech to wszystko trafi szlag…
A tego świata ciągle mało,
A tego świata… niech go szlag…
Komentarze (4)
A tego świata ciągle mało,
choć w życiu zawsze coś nie tak.
Tylko spokoju by się chciało,
być zawsze wolnym - tak jak ptak!
Pozdrawiam.
Niestety, taka ludzka natura.
Jako że -czytaj osobno:))
Pomimo ..zawsze mało ,jakoże przewaga w nim
piękna:)Pozdrawiam Grandzie:))