Tekturową barierkę

Publicznie jesteśmy tak jaskrawym pokoleniem.
W myślach czterech ścian blakniemy, aż widać jedynie czerń i biel.
Dominuje szarość ze skłonnością do ciemnienia.
Z dymem w płucach i w po wyprzedażowych butach,
w dobrych ciuchach i słabo wysportowanym ciałem
stoimy niepewnie nad przepaścią własnych słabości
opierając się jedynie o tekturową barierkę swoich ambicji.
Tak, lubimy wysokości, nie raz chcieliśmy z nich skoczyć.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2014-03-06 Dodano: 2016-06-27 12:24:40

Ten wiersz przeczytano 338 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie