TELEFON DZIŚ MILCZY
Telefon dziś milczy dręczy mnie ta
cisza,
Wsiąka w moje serce, z myślami się
miesza,
A ja w tej ciszy spadam w otchłanie
zwątpienia,
Samotnik z przymusu, z niemocy
spełnienia.
Chciałbym tę ciszę wypełnić
zapatrzeniem,
Gestami miłości, niemym uniesieniem.
Chciałbym odpocząć, serce pragnie
święta,
A ja wciąż krzyczę w tę ciszę
przeklętą:-
,,Dlaczego tak łatwo swe życie marnuję?
Dlaczego z kart domki na piasku buduję?
Dlaczego uciekam, co mnie ciągle goni?
Pustka co mnie otacza, cisza która
dzwoni?”
Telefon dziś milczy dręczy mnie ta
cisza,
Wsiąka w moje serce, z myślami się
miesza,
A ja w tej ciszy spadam w otchłanie
zwątpienia,
Samotnik z przymusu, z niemocy
spełnienia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.