Temu co zawsze, na zawsze

Nie godne są Twego spojrzenia źrenice moje,
tak słabe i niepewne,
wciąż zabłąkane i uciekające,
wciąż zmrużone gdy wieje wiatr,
wciąż szklane; szaro-zielono-niebieskie,
wciąż kuszone nie patrzą ku Dobru.
Czekam dnia kiedy się otworzą, strzepią czarny pył z powiek,
uronia pokutną łzę i PEWNE już
wzroku nie odwrócą od Ciebie
nigdy.

przysięgam, będą wolały zgasnąć na wieki, niż być nie godnym Twojego spojrzenia...znów.

autor

Żałosna

Dodano: 2004-08-31 21:58:26

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie