W ten szczególny dzień
Dziś uśmiechnij się ty mój kochanie,
gdy o pięknie moje pióro pisze,
ja tak długo, zawsze czekam na nie.
Echo tego piękna ciągle słyszę.
Jam odważna, opisuję góry,
łąki, chabry, lasy i stokrotki,
dam ci rzeki, łąki, niebo, chmury,
a w tym dniu bądź miły, zawsze słodki.
Och, przepraszam, to nie takie łatwe,
dzisiaj stoję smutna tu, na ganku.
Zostawiłeś mnie i naszą dziatwę.
Pomachaj mi zza chmur o poranku.
Nigdy mi nie darowałeś kwiatów,
nigdy nie słodziłeś piękna, chwili,
o, jak szybko uciekały lata.
Dziś przyniosę kwiaty - na mogiłę.
Spoczywaj w pokoju.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2017-03-09 21:09:15
Ten wiersz przeczytano 2464 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Smutkiem powiało Broniu
Bardzo mnie wzruszyłaś swoim pięknym wierszem
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy wiersz, wypelniony melancholia.
Wzruszyl mnie.
Pozdrawiam Broniu.:)
Kwiaty choć piękne nigdy nie zastąpią miłości i
dobroci serca.Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Broneczko,
Piękny wiersz aczkolwiek smutny, a i wspomnienia, też
nie najwyższych lotów. Pozdrawiam kochana i dziękuję,
że o mnie pamiętasz:)
Zapomniałam Bronisławo, przepraszam
Dla ,nie bardzo ładny i smutny tekst
Pozdrawiam
Broniu, zadrżało znów moje serce...
Ach, te kwiaty i słodkości, może nie one są
najważniejsze.
Pozostały wspomnienia .
Broniu, serdecznie pozdrawiam :)
smutny i wzruszający wiersz. żal za bliska osobą,
która żyje w naszych wspomnieniach.
pozdrawiam serdecznie
Wzruszający, smutny wiersz Broniu.
Dziękuję bardzo.Miłej soboty.
Pozdrawiam serdecznie:))
Smutny i bardzo wzruszający wiersz.Pozdrawiam
serdecznie:)
poruszajace slowa pozdrawiam
Wzruszający wiersz
Dobry wzruszający wiersz.
Pozdrawiam
smutne to jest gdy za życia kwiatów dla Ciebie nie
było nawet o nich Ci się nie śniło teraz jemu
przynosisz on o nie nie musi prosić ..