W ten szczególny dzień
Dziś uśmiechnij się ty mój kochanie,
gdy o pięknie moje pióro pisze,
ja tak długo, zawsze czekam na nie.
Echo tego piękna ciągle słyszę.
Jam odważna, opisuję góry,
łąki, chabry, lasy i stokrotki,
dam ci rzeki, łąki, niebo, chmury,
a w tym dniu bądź miły, zawsze słodki.
Och, przepraszam, to nie takie łatwe,
dzisiaj stoję smutna tu, na ganku.
Zostawiłeś mnie i naszą dziatwę.
Pomachaj mi zza chmur o poranku.
Nigdy mi nie darowałeś kwiatów,
nigdy nie słodziłeś piękna, chwili,
o, jak szybko uciekały lata.
Dziś przyniosę kwiaty - na mogiłę.
Spoczywaj w pokoju.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2017-03-09 21:09:15
Ten wiersz przeczytano 2462 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Smutny wiersz ale b.ładnie napisany.
O zmarłych nie wypada źle się wypowiadać
ale peelka wie najlepiej jaki żal ma do bliskiej sercu
osoby, która odeszła z tego świata. Pozostały
wspomnienia nie do końca miłe.
Broniu, serdecznie pozdrawiam :)
Wielki szacunek za smutny wiersz
Pozdrawiam Bronisławo Serdecznie
smutny wiersz...piekny
pozdrawiam:)
wiosna, a tle gorycz i pojednanie, piknie Broniu :)
Samo życie ...
Pozdrawiam :)
Smutno,ale takie jest życie... Pozdrawiam serdecznie.
samo życie ...nie zawsze jest pięknie ale tęsknimy do
tych chwil młodości:-)
pozdrawiam
Wiersz z duszą ...
:)
Pozdrawiam serdecznie!
Góry łąki oraz lasy wybrałbym się tam na wczasy
To naprawdę smutne :( Pozdrawiam serdecznie +++
slodko-gorzko, samo zycie...
pozdrawiam:)
Wymowne, dotyka tekstów ostatecznych.
Za Anną.
Pozdrawiam :)
Kolorowo nie było (tak czuję), ale jednak odwiedzany.
troszkę goryczy można między wersami wyczytać.