Tęsknię
Już mi się tęskni za tą chwilą,
która obudzi pierwszą zieleń.
Pozwoli ciepłu w lód się wśliznąć,
stopi zmarznięty ziemi czerep.
Refleksem słońca, z nową siłą
ubierze nagich drzew korony,
by mogły turkus z szafy wyjąć.
Zimową nagość skrzętnie okryć.
Rozsieje fiolet na krokusach,
rozdzwoni bielą przebiśniegi.
Pozwoli w ptasi chorał wsłuchać
i mnie jesienną rozwiosenni.
autor
magda*
Dodano: 2019-01-24 10:00:22
Ten wiersz przeczytano 1867 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Wszyscy za tym tęsknimy, ale Ty potrafiłaś tą tęsknotę
ubrać pięknie w słowa:)
Z przyjemnością czyta się takie wiersze. Dobrze
skrojone :)
Pozdrawiam :)
Zawsze będę cenił takie dopracowane
dziewięciozgłoskowce z wyszukanymi rymami.
Pozdrawiam :)
śliczny wiersz,
wiosną wszystko budzi się do życia
i nie tylko przyroda:)
życzę miłego dnia
Pięknie cielutko mimo nostalgii
Również tęsknię za wiosną :)
Pozdrawiam srdecznie Magdo :)
chciałbym jesienną Cię oglądać zanim się zdążysz
rozwiosennić:)
Tyle tu liryzmu,ciepła,nadziei...
Jest piękny.