Tęsknota

Piękny dzień się zaczął
z rana rosa zaczęła spływać po trawie roztrzaskując się o ziemię !

Na tej łące był On !
Zabijał łzy natury o poranku.

Byłaś tam i też Ty - stokrotka !
Na Twych płatkach spływała już ostatnia kropla łzy !

Samotność nie dla Ciebie kwiatuszku !

On Cię dojrzał - urzekłaś go pięknem swego kwiatu !

Powstał wówczas dylemat, czy zerwać to piękne kwiecie,
zachować dla siebie,
czy pozwolić mu kwitnąć dalej,
aż zwiędnie !

Mijały dni !

Przychodził do Ciebie !
Coś w nim drgęło i zabrał Ciebie stokrotko do siebie i postawił na nocnym stoliku !

Zachowałaś dla Niego zapach tych chwil spędzonych razem.
Co noc rozwitałaś dla Niego kiedy On spał !

Kiedyś kochałaś poranki, patrzyłaś na Niego co dzień,
jak się budzi, ubiera i idzie ...

Usychałaś bez Niego,
bo to On był Twym słoneczkiem,
dla Niego kwitłaś !

Serduszko Twe choć bez Niego było pełne nadziei w tej tęsknocie.

Lecz kiedyś przyjdzie dzień,
kiedy On nie przyjdzie spać do siebie raz,
drugi !
Życie Twe przez to uchodzić będzie !

Czy warto tak tęsknić ?
Czy warto tak żyć nadzieją ?

Kiedys może przyjdzie pochyli się nad Tobą.

Łza Jego spływająca po policzku - zbudzi Cię kwiecie uschnięty,
kroplą życia Twego będzie jego smutek !
Wtedy rozpromieniejesz dla Niego !

Ale czy to ta sama osoba,
która co dzień kładła się obok nocnego stolika ?
Tego nie wiem ... ???

autor

Cher

Napisany: 2004-10-11 Dodano: 2004-10-11 15:31:10

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie