Tęsknota
Ludzie potrafią tęsknić
przepięknie,
aż im zazdroszczę takiej
tęsknoty.
Gdy o niej czytam, to
serce mięknie,
na umysł działa tak jak
narkotyk.
Moja jest głucha, niema
i szara,
z oczu i nosa wciąż jej
coś cieknie,
po domu snuje się niczym
mara,
na otoczenie spogląda z
lękiem.
Jeśli przychodzi -
skrywam ją w sobie.
Czemu tak robię? (Czasami
pytasz).
- O jej wizycie nikt się
nie dowie,
bo niepotrzebna mi cudza
litość.
Komentarze (54)
Dziękuję nowym gościom za poparcie dla wiersza. Miłego
wieczoru.
Podoba...
Bardzo, bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam, Krzemanko :)
Moja również, szara, cicha, głęboko ukryta w sercu!
Pozdrawiam serdecznie:)
:)))
To prawda, czasem ukrywamy głęboko swoje smutki i
tęsknoty...
Miłego wieczoru:)
twarda jesteś :)
To z Tobą Aniu jest podobnie jak u mnie,na ogół też
swoje żale chowam w sobie.
Rzadko dzielę się nimi z innymi.
Litości nie znoszę,nawiasem mówiąc.
Miłego dnia Krzem/Anko:)
Dziękuję za przeczytanie wierszyka i komentarze, a bo
mini dodatkowo za wyłapanie byka:) Miłej soboty
wszystkim.
najlepiej wypośrodkować, litość to niezbyt przyjemne
uczucie, lepsze współczucie,:)
/niepotrzebna/? pozdrawiam:)
Też tak robię.
podoba mnie się :) pozdrawiam
Krzemanko. To dla Ciebie. Zobacz sobie autora i konie:
https://www.facebook.com/jerzy.pietruszczak.3#_=_
Moja jest wściekła
Bujna szalona.
A jak dopadnie
To się aż skrecam
Czasami jestem
Jak porażony
A tak ogólnie
To
Straszna
Męka
Ładnie, bo każdy ze swoją tęsknotą i tak jest, sam na
sam.