Tęsknota
Jakże chciałabym zabić w sobie
Ten niekończący się chaos myśli
Zniszczyć beznadziejne, głupie uczucia
Stać nad głębią wodnej toni
I patrzeć jak upada nadzieja...
I słyszeć krzyki krwawiącego serca
I dotykać, bić, gnieść to wszystko,
Co zostanie...
Odnaleźć spokój duszy w nicości
Lub spojrzeć w bezmiary Twych oczu
- i one zrozumieją tęsknotę...
autor
Velia
Dodano: 2005-02-18 11:28:17
Ten wiersz przeczytano 533 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.