Tęsknota
To koniec - pomyłka, błąd.
Odchodzę.
Nie patrz tak na mnie!
Nie idę daleko stąd.
Gdy zrozumiesz, odnajdziesz.
Ale czy to będzie to?
Po raz kolejny pustka.
dzwoniąca w uszach cisza, tęsknota,
co bardzo boli.
Odchodzi czasem, jak fala
i wraca bardzo powoli.
Chcę ją utopić w wodzie,
powiązać nogi i ręce.
Uwiązać kamień u szyi,
niech nie wypływa więcej
autor
ewaes
Dodano: 2017-11-05 16:05:55
Ten wiersz przeczytano 1175 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Mało realne ;-)
Pozdrawiam :)
ostatnia czesc fajna, personifikacja tesknoty i jej
topienie;)
pozdrawiam:)
Jakby była za ciężka to pomogę bo również mam zamiar
to zrobić ze swoją.Ewuniu piękny wiersz życzę Ci
dzisiaj miłego wieczoru.
czytając odnoszę wrażenie
że to nie wyobraźnia
a doświadczenie...
+ Pozdrawiam serdecznie
Małe to dla Ciebie pocieszenie, ale każdego Ona
dopada. Ważne, by nie pozwolić sie jej na dłużej
rozpanoszyć w sercu, bo wtedy niszczy jak rak.
pzdr
tęsknota- ta pustka której nijak nie można zapełnić
znam to uczucie :))
bardzo mi się podoba -pozdrawiam
żeby zrozumieć innych trzeba samemu przeżyć rozłąki i
tęsknoty
ciepło pozdrawiam :)
ech... życie, ładny wiersz:)
Tęsknota boli, czasami wyje z rozpaczy. A najgorsze,
że dla drugiego często, nic nie znaczy...
Fajny wiersz. Najlepsza rada, którą spełnić się wypada
to wygonić tęsknotę do sąsiada.
Pozdrawiam.Miłego wieczoru:)...
Ewo dzisiaj drastycznie jest
u Ciebie...
Miłego wieczoru:)
Utopić tęsknotę? Zawsze można spróbować :)
Bardzo smutny wiersz,ale pięknie napisałaś:)
Ciepło cię pozdrawiam:)
"Kropelki wody,
tejże przeszkody.
Skok i już ciemno,
On także ze mną."
Strofa z mojego wiersza "To My".
Pozdrawiam Ewo.
Coś mi się zdaje, że tęsknotę nie tak łatwo utopić, o
ile w ogóle to możliwe ;)
Pozdrawiam Ewo :)
Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie:)