Tęsknota
Puszysty śnieg na twarz mi spadł
Wilgotnym płatkiem oczy przesłonił
I popłynęła stopiona w dół
I teraz błyszczy się w mojej dłoni.
To z Twoich oczu płynęły wciąż
Te łzy rozstania i smutek i żal
By płynąć mogły w niebiosa do gwiazd
I z oczu spaść mi do dłoni.
I choć ja idę a pada śnieg
I deszczu nigdzie nie widać
Po mych policzkach jak krople łez
Twój ból perłami spływa.
autor
tarnawargorzkowski
Dodano: 2020-12-10 23:41:59
Ten wiersz przeczytano 2118 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Piękny wiersz.
smutny,bardzo mi się podoba
wiersz smutny ale ładnie napisany
miłego dnia :)
Ból i perły.
Wracam po raz kolejny, i jeszcze wrócę.
Bo piękny.
Empatia to piękna cecha, Robercie,
dobrej nocy życzę :)
Poezja...:)
Wolny, smutny ale piękny.
Pod urokiem słów jestem.
- śnieg topnieje, płyną łzy...
Przepiekny wiersz, pełen smutku i tęsknoty.
Pozdrawiam serdecznie :)
Tęsknota niestety często towarzyszy nam w drodze
życia. Oby było jej jak najmniej.
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Piękna poezja:). Pozdrawiam
Tęsknota dobija, wyciska łzy... Jedni się rozstali,
drudzy umarli... Zawsze kogoś brakuje, a szczególnie
można to odczuć w Święta.
Piękny i bardzo wzruszający wiersz.
Pozdrawiam
Paweł
Pięknie i wzruszająco napisana tęsknota przez łzy...
Pozdrawiam :)
Poetycko bardzo.
Beethoven i Cisza" tak mi.
Wiersz niesamowity jest.
W okresie świątecznym najbardziej odczuwamy brak przy
nas najbliższych. Wspomnienia łzy wyciskają, serce
ranią. Piękna miłością pisana melancholia. Udanego
dnia z pogodą ducha:)