Tęsknota
Puszysty śnieg na twarz mi spadł
Wilgotnym płatkiem oczy przesłonił
I popłynęła stopiona w dół
I teraz błyszczy się w mojej dłoni.
To z Twoich oczu płynęły wciąż
Te łzy rozstania i smutek i żal
By płynąć mogły w niebiosa do gwiazd
I z oczu spaść mi do dłoni.
I choć ja idę a pada śnieg
I deszczu nigdzie nie widać
Po mych policzkach jak krople łez
Twój ból perłami spływa.
autor
tarnawargorzkowski
Dodano: 2020-12-10 23:41:59
Ten wiersz przeczytano 2114 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Tekst w zgrabnej formie podkreśla subtelność uczuć i
ich oddziaływanie na poetę.
(+)
Oh te rosztania i łzy , niech będzie mniej smutku
Pozdrawiam z super wierszem
Plusik
PS dppiero terazsię doczytałam, że już na niego
głosowałam...
Witaj,
wspomnienioworefleksyjny tekst.
Mimo smutku romantyczny i liryczny.
Uśmiech, zpozdrowienia /+/.
Dziękuję wszystkim
Ogromna samotność duszy sprawia to Twoje cierpienie.
Smutne, ale dzięki temu powstał ten piękny wiersz.
Bardzo pièkny wiersz, wspomnienia, tèsknota, zimowr
pièkno, uroczysty czas! A jednak bòl nie radość!
Pozdrawiam bardzo serdecznie .
ciekawe czy można ją przywołać, tą która jest obiektem
tęsknoty, we własnej osobie jeszcze raz - albo czy
można wysłać jej kartkę na święta..
Pozdrawiam serdecznie Ciebie ...
Piękny i zarazem smutny...
Nachodzące święta
Bożego Narodzenia
to czas dzielenie się
radością i miłością
życzę pięknych chwil
w magicznym klimacie
przy blasku świec
Pozdrawiam cieplutko:)
Witam,
drogie łzy...
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Wprawdzie smutny wiersz, ale pięknie napisany.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie poprowadzona treść.
Fajna symbolika, w oryginalnej treści.
Pozdrawiam!
Piękny wiersz Robercie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie. Serdecznie pozdrawiam.