Tęsknota
Z tęsknoty swojej uwiłam wianek.....
By prościej móc żyć
Twój uśmiech przeplotłam moimi łzami
a myśli wkręciłam w swoje sny
Zwinęłam w całość nasze rozstania
I poskładałam miliony chwil
Twój oddech w mój oddech
wkomponowałam...
By jednym tchnieniem mogły być
Każdego dnia jedno wspomnienie doplatam
Te radosne naprzemian z tym zaprawionym
goryczą chwil
Tak aby prawda mój wianek zwieńczała
A nie złudzenia połyskujących....pięknie
chwil
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.