Tęsknota za tym co w dal
Znów sama, samotna
w deszczu rozpaczy
pogrążam się-choć niechętnie.
Dokoła spozieram
źrenice w powodzi,
a wokół ogromna przepaść...
I na przód podążam i sieję swą rozpacz
niepewnie nurkując w ten żal,
a w sercu wciąż chowam, choć
bardzo skrycie-
tęsknotę za tym co w dal...
autor
Sis;)
Dodano: 2007-01-26 18:36:33
Ten wiersz przeczytano 403 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.