Tęsknota zapomnienia
Nad brzegiem rzeki mych łez
Wśród traw zielonych nadzieją
Słychać rusałek przepiękny śpiew
Od słów pieśni serca topnieją
Złocistą tęczą na niebie
Gwiazdami lśniącą o zmroku
Posłałam me serce do Ciebie
Na miękkim puchowym obłoku
A tęsknotę swoją za Tobą
Wlałam w szklane butelki
Wcisnęłam korek zapomnienia
I wrzuciłam w głębinę rzeki.
Niech płynie czułości falami
Mglistym labiryntem życia
Cierpliwie szukając przystani
Z wiarą, że miłość do niej zawita
autor
daglezja
Dodano: 2008-06-06 07:51:36
Ten wiersz przeczytano 512 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ładny wiersz, dużo uczucia, a takie lubię najbardziej.
Tęsknota nas zasmuca, ale to nieodłączny element
miłości.
O ten rzeczywiście jest piękny. Ciekawy, dobre rymy.
Oby tak dalej, pozdrawiam;)