Tęsknoty wiatr
Ku mojej dolinie leciał od Tatr
o turnie i żleby otarł się wiatr
zaśpiewał cicho w kosodrzewinie
piosnka się niesie na połoninie.
Do mojej duszy na zawsze wlał
tęsknotę za pięknem lasów i hal
i tę zadumę co w ciszy słyszę
jak nad potokiem limby kołysze.
Chociaż odszedłem już jakiś czas
słyszę i skrzypki, leciwy bas
i tę melodię co w sercu gra
że z oka rzewna toczy się łza.
autor
Jastrząb46
Dodano: 2007-08-31 16:48:48
Ten wiersz przeczytano 1135 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
...ogromna tęsknota w Twoim wierszu...
smutny,ale łapie za serce
Śpiewny, tęskny wiersz... Tęsknotę taką na szczęście
można od czasu do czasu zaspokoić, wyjeżdżając w góry
na urlop :)
melodia z gór pięknie ją zanucił wiersz czuje sie
widzi góry i kosodrzewinę Bardzo plastycznie
przedstawiony Bardzo dobry
Tęsknota do pięknych miejsc a zwłaszcza tych
naznaczonych emocjami towarzyszy nam przez całe życie,
bo to właśnie marzenia i tęsknoty je ubarwia. Pozwala
czasem przetrwać w cięższych chwilach.
Tesknoty wiatr i u mnie zawitał.Wiersz,który mi
przypomina góry i cisze.
Jastrzębie zawsze tęsknią do swojego gniazda: do gór.
potoków, lasów, połonin..Ta tęsknota gra też w moim
sercu, bo z Pogórza Karpackego jestem.
tęsknoty łezkę wycisnęły nie tylko z oka, ta strużka
szeroka z serca wypłynąła, za pióro wzięła i dała tu
nam o sobie znać jak należy pięknie te strony
wspominać.
Bardzo interesujący wiersz.Bardzo ładnie budujesz
klimat w wierszu.Interesujące przenośnie i
metafory.Forma również zasługuje na uwagę.podoba mi
sie wiersz.
mi potoczyła się łza po przeczytaniu tego wiersza...