the secret of synthesis

Pięknie i bardzo smutno o przemijaniu,
a litery też się niestety wycierają z czasem, choć
pamięć nie zawsze się wyciera i to jest
pocieszające...
Serdecznie.

Witaj.
Czas, kruchość, zatracenie.
Refleksja i pamięć o upływającym czasie.
Drugiego życia, mieć nie będziemy, więc należy je
wykorzystać jak najlepiej.

Było miło, zatrzymać się, przy wierszu.
Pozdrawiam.:)

Człowiek przemija jak deszcz. Kałuże wysychają i
przemija pamięć o człowieku.
Z przyjemnością przeczytałem. :)

z wiersza zapamiętam deszcz, milczenie i Vangelisa.
:):)

Choćby dla tych kilku liter... bo cóż byłoby warte
życie.
Zatrzymałeś.Pozdrawiam

tak, tylko kilka liter, choć kto wie? Po niektórych
może zostanie coś więcej...

Nieuniknione. Po każdym zostaje kilka liter...
nielicznym udaje się, że coś więcej.

Piękna miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie :)

przepiękny...

tylko tytuł, wolałabym po polsku

Bardzo smutny wiersz.Pozdrawiam.

Ciekawe i z pomysłem.

Dla mnie to kolejny wiersz o tęsknocie...
Pozdrawiam ASie :)

ale te litery na murze
zradzają się dopiero kiedy zabraknie
między żywymi peela

to jak mogą przeżyć??

Chyba, że mowa o różnistych muralach a nie o napisach
krótkotrwałych na papierze.

...kiedyś na jednym z nowosądeckich bloków był
namalowany niesamowity mural - człowiek siedzący na
krześle w pozie Jezusa Frasobliwego
(w odcieniach szarości)...pod spodem był jakże wymowny
napis:
Gdybym mógł cofnąć czas!

...może by i było fajnie mieć taką zdolność, pod
warunkiem, że znałoby się ten cały kawał
przyszłości...nierealność w brutalności jutra

pozdrawiam:))

wiersz wypłukany z optymizmu, może z czasem przejdzie
lub przeminie, ale klimat może zostać:), ciekawy