tlen i woda
białe ściany
tlen i woda
a ty głodna
a ty głodna
na ekranie
kolorowa
sinusoida
jesteś głodna
patrzysz w oczy
walczy oddech
czubek łyżki
mieści wszystko
....................
co dać mogę
białe ściany
tlen i woda
a ty głodna
a ty głodna
na ekranie
kolorowa
sinusoida
jesteś głodna
patrzysz w oczy
walczy oddech
czubek łyżki
mieści wszystko
....................
co dać mogę
Komentarze (29)
Fajny emocjonalny wiersz i zatrzymuje;)pozdrawiam
cieplutko;)
ależ...mi się spodobało, choć wyrażenie "podoba się"
przy tym temacie jest beznadziejne i nie na miejscu.
Czuję ten wiersz...
podskórnie i namacalne.
Wersy "z łyżką" i ostatni świetne. Zresztą powyższe
też, "głodna"...
Nie wysyłam uśmiechu, bo nie wypada przy tym temacie
Pozdrawiam Grusz-elo
Pozdrawiam Was. Dziękuję.
dobry przekaz, choć smutnymi emocjami(Y) pozdrawiam
Ojjjej jaki smutny wiersz... szpital (białe ściany)...
cierpienie - i sinusoida życia... tlen i woda... nie
ma pokarmu... a tak by się chciało o wiele więcej,
znacznie więcej... To b. dobry emocjonalny, wiersz
Elu. Bardzo dobry.
Miłego, Ziuko. Dziękuję
/tlen i woda/Sam tytuł mówi tak wiele...Ja tez jestem
głodna!
Dziękuję, ze byłaś grusz-elu. Miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie, Jorg.
++++++ Pozdrawiam
Dziękuję, Andrzeju i serdecznie pozdrawiam.
są emocje i jest świetny oryginalny przekaz smutnym
wierszem:) pozdrawiam Ela
Mily, to dotyczy konkretnej sytuacji białej sali. Tu
nie ma równoległych kontekstów, niestety.
Pozdrawiam
Wymowne, pozdrawiam :)
Na dwa fronty czytam...ale jak znam Autorkę, to może
być jeszcze więcej interpretacji.
Pozdrawiam Eluś.
Pozdrawiam, Promyku.