tlen i woda
białe ściany
tlen i woda
a ty głodna
a ty głodna
na ekranie
kolorowa
sinusoida
jesteś głodna
patrzysz w oczy
walczy oddech
czubek łyżki
mieści wszystko
....................
co dać mogę
białe ściany
tlen i woda
a ty głodna
a ty głodna
na ekranie
kolorowa
sinusoida
jesteś głodna
patrzysz w oczy
walczy oddech
czubek łyżki
mieści wszystko
....................
co dać mogę
Komentarze (29)
Smutny to obraz, ale dobry emocjonalny wiersz,
wzruszyłaś.
Pozdrawiam Elu.:)
Dziekuje Wam za czytania.
Pozdrawiam
Smutne, poruszające... Pozdrawiam serdecznie +++
przydałaby się jeszcze odrobina błękitnego nieba
nadziei.
a uśmiech mój krąży,
i dąży do Łomży :):):)
Witaj Elu. Może to niewiele to co mieści się na końcu
łyzeczki bo głód na życie jest ogromny ale czasami
kiedy jesteśmy na glodowych racjach bardziej doceniamy
wartość i smak. Moc serdeczności.
Rozbudzasz wyobraźnię.
Refleksyjny przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
wymownie- umiesz w paru słowach przekazać górę emocji
Sugestywnie
Pozdrawiam, gruszElka :)
Wymowny przekaz pozdrawiam
O własną matkę tak walczyliśmy po udarze, 10 lat
w łóżku, moja żona z siostrą się poświęciły, robiły
wszystko na zmiany. Dramat dla Tych osób. Ujęłaś
to Elu niezwykle trafnie. Pozdrawiam.
Niestety, w naszych szpitalach coraz trudniej jest
walczyć o życie, bo tylko rodzina troszczy się o
chorego, a personel traktuje go jak towar na półce za
którego NFZ wyznaczył cenę... mocny i smutny przekaz
Bardzo sugestywnie.
Pozdrawiam :)
Niełatwo opisać głód życia. Msz Tobie się udało.
Pozdrawiam:)
Smutny bardzo ... często dla chorego wszystkim co
możemy dać jest to że jesteśmy.
Pozdrawiam
p.s.
* w jesteś brak literki "e"