Tlenu, bo duszę się

"Tlenu, bo duszę się".
24.05.2013r. Piątek 09:58:00

Tlenu, bo duszę się
I szukam nowej inspiracji,
A Duch Święty czuwa przy mnie
I mi tak bardzo pomaga.

Tlenu, bo duszę się,
Moim tlenem może być Bóg,
Który jest
I ukochana kobieta,
Której nie ma.

Tlenu, bo duszę się,
Bo uderzenie gwałtownego wiatru
Zatkało mnie
Tak bardzo,
Że czuję się niewyczerpany i zanadto zmęczony.

Tlenu, bo dusze się,
Kto wykona sztuczne oddychanie,
Może Ty kochanie?
Wiem. Że to może nie poprawnie moralnie,
Ale chciałbym Cię całować,
Chciałbym mówiąc żartobliwie
Dusić się z Tobą,
Nadmiarem tlenu, jakim jest Miłość odwzajemniona.

Tlenu, bo duszę się.
A chciałbym jeszcze rozwinąć żagle
I zaryzykować kilka chwil
Dla tej jednej, jedynej i niepowtarzalnej.

autor

AMOR1988

Napisany: 2013-05-24 Dodano: 2013-05-25 10:01:41

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie