To artyzmu apetyt jak szał nałogu

Pisze by zostawić ślad
Swoich refleksji i przeżyć
Doświadczeń procesów

To artyzmu apetyt jak szał nałogu
Bezcielesność snów
Cierniowych wspomnień
Jednostkowych jak milczenie kosmosu
Co w czerni chce światła
A w dzień pragnie nocy

Pisze by zapadło we mnie
Oświecenie a poezji wiatr potargał włosy
Siwe duszy pustelniczej
Boskiej upadłej znamienitej bogatej w chaos
Mam muzę co dla niej
Atrament przelewam

Jak morze zalewam
Zakochane wybrzeże
Maluje i ozdabiam

To wszystko artyzmu apetyt jak szał nałogu

autor

BEN

Napisany: 2009-06-01 Dodano: 2009-06-01 22:39:06

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie