To co
to co ważne
najważniejsze
to co nam w Boga wierzyć każe
trącamy łokciem dla kaprysu
nie dbając o to
czy tym razem
zamkniemy życie w łyżce wody
czerpanej w strachu przed pragnieniem
czy też w obłoku Magellana
dotkniemy prawdy oka mgnieniem
my ludzie z żeber adamowych
zrodzeni światłem wyobraźni
zliczając prochu garści pełne
zapominamy o przyjaźni
Z tomiku - ,,To tylko wszystko,,
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2018-07-01 07:53:05
Ten wiersz przeczytano 1390 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Pięknym wiersz, z zacnym przesłaniem w puencie,
pozdrawiam z wielkim podobaniem.Grażyna :)
Zliczając ziarnka pyłu w dłoniach, stajemy się
liczykrupami. Kiedyś komuś wpadną w dłonie ziarnka
prochu z naszego ciała....
Udany wiersz.
DoroteK - dziękuję i pozdrawiam :)
ooo... ale pozytywne zaskoczenie, krótko, treściwie,
doskonale się czyta i słuszne przesłanie :-)
Wena dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)
Ignotus dziękuję za ciepły komentarz i pozdrawiam :)
ciekawy wiersz
odnosząc się do puenty, prawdziwy przyjaciel jest
droższy od pieniędzy a przyjaźń nie rodzi się na pniu,
dopiero po latach oceniamy jej wartość
pozdrawiam :)
popiół i diament
Basia1202 - Dziękuję i pozdrawiam :)
promień Słońca - serdecznie dziękuję.
Pozdrawiam :)
Sotek - dziękuję za cieple słowa. Pozdrawiam :)
AMOR1988 - dziękuję i pozdrawiam :)
Ciekawy, życiowy wiersz, pozdrawiam :)
Ładna życiowa refleksja skłaniająca czytelnika do
przemyśleń nad wartościami życia.
Pozdrawiam.
Marek
Witaj.
Refleksyjnie i ciekawie.
Podoba sie wiersz.
Pozdrawiam.:)