To co było

Wspólny kompromis to nie ma znaczenia
Zostaliśmy sami lecz ja idę do przodu
Nie czekam na cud
Nie spoglądam wstecz
Nie boję się konsekwencji zbyt wiele ich poniosłem
W walce z życiem
Teraz już wiem jak walczyć mam

Ty zostałaś gdzieś czekając na ostatni pociąg
Dla mnie wszystkie barwy mają kształt
A dla Ciebie mgła została
Nie chce wiedzieć co z Tobą będzie
Idę sam

Pora coś zmienić
Pora uporać się ze szczęściem
Wierzę w przyszłość walczę z nią
Zostałem dla siebie najlepszym przyjacielem
Jestem nim

Gdzieś za oknem spoglądam na świat
Mam wizję na co dzień
Ufam jej
Dla mnie wszystko ma swoje miejsce i sens
Ty wciąż pogrążasz się
Nie wiem tego choć wiem

Znalazłem słońce świeci nade mną cały dzień
Wiem po co tu jestem chwytam szczęście
Ono jest we mnie
Chwile złe odeszły wraz z Tobą
Już nie pamiętam nic!
Choć było nam pięknie
To już znalazłem swe miejsce na świecie!

autor

Artek

Napisany: 2006-06-19 Dodano: 2006-06-19 17:19:02

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie