to dziwne ...

przekręcam się
sama w olbrzymim łóżku
wtulając twarz w poduszkę

kołdra, parokrotnie
przerzucana
loduje między nogami

gruby, spłaszczony naleśnik
nie zdaje egzaminu
wciąż uwiera ,
on nie czuje ..
nie musi
ogrzać się słowem /nigdy /

szept białych ścian
dociera
zakrywam uszy
nie chcę słyszeć
pocieszeń
przeklętej pamięci

nie będzie /zawsze /
dwa nieistniejące słowa
teraz to wiem
rozumiem, aprioryczność

obietnicy ..
miłość się nie kończy
kiedy mnie nie widzisz (..)

... to wyjątkowy dzień ...i może ... ale dotyczy również miłości ...

autor

Zamyślona7

Napisany: 2018-05-26 Dodano: 2018-05-26 20:10:53

Ten wiersz przeczytano 962 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie