To już dwieście ...
Dziękuję tym nie licznym osobom, które czytają me wiersze ...
To już dwieście smutnych historii
zapisanych wielkimi łzami,
chociaż każde z kolejnych zdań,
nie wyobrażalnie bolały ...
To już dwieście wierszy, dla was
- bo wiem że i tak on ich nie przeczyta
...
To już dwieście nie przespanych nocy,
była tylko kartka,ból i cisza ...
To już tyle wersów wypłakanych,
zapisanych własnym bólem ...
choć nikt z bliskich mi osób nie wie,
że piszę o tym co czuję ...
To już dwieście smutnych tytułów,
małych cząsteczek serca ...
choć nie wiem czy napiszę coś jeszcze
...
bo ... czasem się po prostu umiera ...
Dziękuję !!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.