To już historia...

Kiedy, ktoś zbyt długo uczy sie historii przychodza mu do główy dziwne wersy...

bawisz się w reformacje...
95 tez przybiłeś do drzwi
katedry
....
Gotycka budowla
Pełna chimer
I ciemnych miejsc
Krążą po niej stada nietoperzy


.....jakiś Mnich próbuje się modlić
samotny wśród
strzelistych wierzy
do nieba
maja tak daleko.....

cisza
i tylko trzepot skrzydeł
nietoperzy
wspomnień

Krążą po katedrze
.....mojego serca...
pod wyzwaniem
Twojego imienia.....
Które czasem wykrzyczy chimera.....
......
ja już nie pamiętam jak brzmi

Dla wszystkich, których inspiruje i fascynuje przeszłóść

autor

sewilka

Napisany: 2005-09-10 Dodano: 2006-07-10 09:41:50

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie