To już przedwiośnie
Ucichły wiatry, stopniały śniegi,
śmieją się wielkie oczy zająca.
W rabatkach trzęsą się przebiśniegi,
forsycja puszcza oczko do słońca.
Na starej wierzbie, gdzie diabeł płacze
albo znów śpiewa, sowy weseli,
ruda wiewiórka w konarach skacze,
w maleńkiej dziupli gniazdko uścieli.
W pobliskim stawie żaba muł miele.
Pulchniutkie bazie obsypią krzaczki
czekają na Palmową Niedzielę.
Na gniazdach siadły półdzikie kaczki.
Mlecze językiem wietrzą pogodę,
kwiatek ostrożnie główkę wychyla.
Wszystko chce ciepła, słońca i wody,
świat wita wiosnę. Cudowna chwila.
Komentarze (53)
Pięknie opisujesz odnowę przyrody .. to jest nowe
życie ..które nasze oczy cieszy.. oby jak najdłużej ..
Nowe życie Broniu, wiosna jest cudem natury! Piękny
pachnący wymalowany słońcem wiersz!
Pozdrawiam na miłą nockę:-)
pięknie i kolorowo
- tak u mnie zakwitły przebiśniegi
pozdrawiam
Pięknie, obrazowo. Czekajmy cierpliwie na cud wiosny.
Pozdrawiam Broniu serdecznie.
Ładny wiosenny wiersz :)
:)Witaj Broniu - wielkie oczy zająca -hit
piękny...pozdrawiam.
Jeszcze trochę cierpliwości
i wiosna zagości...:)
+ Pozdrawiam
Piękny opis przyrody, aż chce się żyć :) Pozdrawiam.
Wiosenny klimat...obrazowo wyrażone myśli w ładne
strofy ubrane
pozdrawiam
Przedwiośnie jest wspaniałe, szczególnie wtedy, gdy
kiełkują pierwsze drobne roślinki. Pozdrawiam
cieplutko. Dzięki za wgląd do mnie.
niech przychodzi jak najszybciej,,pozdrawiam :)
Cudownie i ciepło na sercu się zrobiło:) pozdrawiam
Bronisławo
Wiosennie, cieplo, czuc powiew wiatru, ladnie, podoba
sie wiersz.
Pozdrawiam Broniu.
Ładnie. Te trzęsące się przebiśniegi...