To my storzyliśmy ten świat

Pomyśl o tych wszystkich głodnych dzieciach
O bezdomnych śpiących na cuchnących śmieciach
Pomyśl o głodnych których nakarmić trzeba
Dać im chociaż małą kromkę chleba

Gdzie ten nasz świat wad pozbawiony ?
Nasz raj na Ziemi marzeniami wyśniony

Pomyśl o bogaczu któremu uśmiech z twarzy nie znika
Pomyśl o smutnej doli i rozpaczy nędznika

Czy tak miał wyglądać świat który stworzyliśmy ?
Dlaczego budując raj wszystko zniszczyliśmy ?

Pomyśl o ludziach którzy giną na wojnie
O Faryzeuszach żyjących na pokaz bogobojnie
Tak wygląda świat przepełniony nienawiścią aż do szpiku kości
Jak pustynia paląca ogniem , świat bez miłości

Czy tak miał wyglądać świat będący naszą własnością ?
Czy świadomie dążymy do zagłady by na końcu spotkać się z nicością ?

Pomyśl o Bogu patrzącym na nas z góry
Pomyśl o nadziei którą skrywają ciemne chmury

Czy tak miał wyglądać świat którym zawładnęliśmy ?
Budując nasz raj gdzieś w otchłani piekła utknęliśmy

Zazdrość , nienawiść , pieniądze u władzy
Gdzie w tym wszystkim miłość ?
A my jak nędznicy bosi i nadzy
Karmimy nasze dusze złudnymi marzeniami
Nie zbudujemy raju na Ziemi dopóki nie zmienimy się sami.......

autor

Bedal

Napisany: 2014-04-13 Dodano: 2014-04-13 10:52:13

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie