To nie tylko sen..
Śniło mi się, ze byłam na łące
Pięknej, kolorowej i pachnącej
Wokół pełno kwiatów i zieleni
A ja biegłam ubrana w bieli
Czułam lekkość na duszy mojej
Powiew wiatru i ciepło ręki Twojej
Zapach Ciebie spokój ofiarował
Jednak obraz cały czas się chował
Nadal nie mogłam Ciebie rozpoznać
Nadal nie mogłam dotknąć
Biegłam dalej ile sił miałam
Biegłam, bo tak chciałam
Trawa zraszała bose stopy moje
Wiatr kołysał serce ukojone
Kwiaty drogę słały i pokazywały
I znalazły Ciebie mój Kochany.
autor
Gonia_K
Dodano: 2007-11-09 20:42:03
Ten wiersz przeczytano 492 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
sen... nie tylko sen.. czyli świat bajkowy iszczęśliwy
wrealnym życiu? Chociaż nie mogłaś go rozpoznać
wiedziałaś ze to on a cały świat pomagał ci do niego
dojsć.. podoba mi sie :)
Miły i przyjemnie sie go czyta.Taki troche bajkowy lub
z innego wymiaru.
Jak się bardzo o kimś marzy ,jeżeli się kogoś bardzo
kocha ,to zima może stać sie wiosną,a sen
rzeczywistością.Uczucie które porusza naszą każdą
komórką ma nie wyjaśnioną moc.
Więc niech takie sny codziennie Cię nachodzą ,aż
poczujesz,że to nie sen to Twoje życie.
Małgosiu....To nie tylko sen......
napisany lekko i realistycznie, poczułem zapach trawy
na lace, ujrzałem zieleń,podmuch wiatru na policzku i
magiczny ciepły dotyk....romantycznie i dla
romantycznej duszy pisany....brawo....
Czasami sny okazują się proroczymi snami i budzimy się
do nowego snu na jawie.
Piękny jak bajkowy kolorowy świat.... ciepły,
pełen miłości....
Zamykam oczy i widzę ten sielski obraz, który
wyczarowałas w swoim wierszu !:) Moje gratulacje !:)
piękny wiersz na jawie, co mówi o kwiatach i trawie, a
może to sen był, bo ciągle znikałeś i dotknąć się nie
dałeś-ładnie:GC
...co ja mam w sobie, że się tak każdej śnię ?...
piękny wierzsz.czytałem z pewną...niepewnością
zakończenia...świetne metafory.
Ładny, lekki wiersz...dobrze się czyta.Brawo
"kwiaty...znały Ciebie"... ciekawe,
nieoklepane...pozdrawiam
Śliczny wiersz, naprawdę. Bije od niego taki
spokój,ukojenie. Podziw dla autorki,pozdrawiam