To rzecz gustu

Żyć i umierać dla miłości?
Chwila bezsilności
Gdy wracasz i odchodzisz
Tak znowu, pan urażony
Kiedy w kłótni, bezmyślnie
Powiedziane są głupoty

Znowu piątek
Kiedy nie zadzwonisz
Gdy sama wieczorami
Zastanawiam się co robisz

Gdy nasze problemy są
dla Ciebie banałami
nikt już się nie wtrąca,
zostaliśmy sami.

To rzecz gustu
Bez przymusu
Idę innym szlakiem
Szczęściem zamroczona
Jak koniakiem
Nie uciekam wcale


Mijam siebie z przeszłości

Widzę:


Początek nowej
Przyszłości.
Mojej teraźniejszości
Pewności
Zrozumienia i szczerości

Miała być zmiana na lepsze,
Lecz nic się nie zmieniło
Traktujesz to tak, jakby
Nic się nie zdarzyło.

Ja już tak nie mogę,
Wiec gdy Ci to mówię
Pora obrać inna drogę
Odchodzę, nie żałuje
I z uśmiechem na ustach
Wykrzywionym ślicznie,
Patrząc ironicznie
Mówisz, no cóż mała
Oddaj misia, wypierdalaj.


To rzecz gustu
Bez przymusu
Idę innym szlakiem
Szczęściem zamroczona
Jak koniakiem
Nie uciekam wcale


Mijam siebie z przeszłości

Widzę:


Początek nowej
Przyszłości.
Mojej teraźniejszości
Pewności
Zrozumienia i szczerości

jak zawsze... dla mnie. Żeby dalej było lżej.

autor

ViVien

Napisany: 2009-05-03 Dodano: 2010-05-11 18:07:11

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie